van Tenerife naar Kaap Verdië

Dinsdag 4 november.  Langzaam verdwijnt achter mij Tenerife. De vliegtuigen die met hun witte rompen afsteken tegen de donkere bergwanden zie je met regelmaat geruisloos en  langzaam naar de grond zakken met een lading nieuwe toeristen die een of twee weken later weer opgehaald zullen worden. Ik ga verder. De wind is oostelijk, en mijn koers is zuid-west, richting Sao Vincente. De zon schijnt. Gisteren  heb ik flink wat inkopen gedaan voor de komende weken. Een lege gasfles is weer gevuld en de dieseltank is weer vol. Met Daan heb ik de watermaker in werking gesteld, maar ik vind het te veel tijd en stroom kosten om er een tank mee te vullen. Ik heb de lege waterflessen ermee gevuld en de tank afgevuld met water uit de kraan, dat hier geen goed drinkwater is. ( te veel chloor )  Zo kan ik de lege flessen drinkwater elke keer weer bijvullen met de watermaker, die voor een goede werking ook regelmatig gebruikt moet worden. Het waait lekker en ik vaar  zo'n 7 knopen. Jan Marten vaart met de Meander langs Tenerife en haalt mij langzaam in. We praten nog wat op de marifoon en dan blijkt hij naast mij te varen. In de verte zie ik schijnwerpers zwaaien. zeker even kijken of alles goed is met de bakken die 400 en 700 meter achter hem aan hangen. 's nachts gaat het wat harder waaien, en ik moet 3x een reef eruit en erin zetten vanwege de ongelijke wind, en heb ik ook een tijdje met 2 reven gevaren vanwege de krachtige wind. ca. 30 kn. Ik heb 1 jacht voor mij langs zien komen, en verder is het leeg op het water.

Vannacht en vandaag lekker doorgevaren. De wind is nu vrij konstant, en met kleine koerswijzigingen van 10 graden hou ik hem goed voor de wind en in de goede richting.  Ik heb nu 160 mijl gevaren in 24 uur, wat een gemiddelde van 6,7 knopen oplevert. Niet gek. Vanmorgen met Jan Marten gepraat over de marifoon. Hij zit 10 mijl voor mij. Hij moet zondag bunkeren in Mindelo op Sao Vincente, en gaat daarna gelijk door. Spannend dus of we elkaar daar treffen. Het dagelijkse ritme heb ik gelijk al wel te pakken. 
Vandaag is het als alle dagen mooi weer. De ene dag schijnt de zon wat harder als de andere dag. Soms is het bewolkt en dan doen de zonnepanelen weinig.

Vanmorgen had ik 5 vliegende vissen aan boord. Ik had geen zin om ze op te eten, dus heb ik ze teruggegooid. Het grootzeil wil steeds gijpen en door de stevige wind en de golven  heeft de boot de neiging elke keer op te loeven. Elke 2 seconden een paar meter is na een dag toch een aantal mijl in de verkeerde richting dus heb ik de 2e fok tevoorschijn gehaald en naast de vaste fok gezet. Allebei uitgeboomd, en het grootzeil weggehaald. Dat vaart best wel lekker, en de stuurautomaat hoeft ook niet zo hard te werken. 
ik heb dagen gemaakt van 158, 149, 157, 156 mijl. per 24 uur. een gemiddelde van ca. 6,5 knoop. niet slecht maar niet goed genoeg. Ik dacht dat sleepboten langzaam voortploeterden met hun sleep over de oceanen. ( gezien in het sleepvaartmuseum ). Jan Marten niet, die loopt  met de Meander met de wind in de rug makkelijk 8 knopen. Hij komt zondagochtend in Mindelo aan, gaat bunkeren en vaart daarna verder. Ik zal waarschijnlijk  tussen 18 en 24 uur aankomen.   Jammer, ik ga relaxed verder.

Zondag 9 November. Het heeft vannacht en vandaag best wel doorgewaaid. ik ging af en toe ruim 8 knopen. met een max van 9, maar meest rond de 7 knopen. De 2 fokken staan er nu al 3 dagen op en trekken er lustig op los. Vliegende vissen springen steeds verschrikt opzij, en schieten met tientallen tegelijk over het water. het zijn nog hele stukken die ze vliegen. Ik schat toch zo'n 40 a 50 meter tot ze tegen een hoge golf op botsen. Die zijn opgelopen tot 2 á 2,5 meter. Om half 7 wordt het donker en ik haal alvast de 2e  fok met de extra voorstag weg en start de motor om de 7 knopen vast te houden.  Ik ben er bijna, nog 2 uur varen, dan heb ik 810 mijl in 5 dagen en 6 uur afgelegd. Jan Marten ligt met de Meander nog steeds aan de kade en zal de volgende ochtend vertrekken. Zien we elkaar dus toch nog. Heel leuk, en niet van te voren gepland. Als ik bij de kust kom van Sao Vincent en tussen de kust en een rots door moet lijkt het wel of ik grondzeeen krijg. Dat kan niet want het is er 50 meter diep. De golven kan ik in het donker niet goed zien, maar de verlichte kades in de verte verdwijnen kompleet in de golfdalen. Dan draai ik de baai in en ligt daar fel verlicht de Meander. Daar ben ik langszij gegaan en hebben we hier aan boord met zijn vader een wijntje gedronken. Vanmorgen moest hij om 8 uur vertreken en ben ik na een kop koffie in de stuurhut en na een stuk taart meegekregen te hebben van zijn moeder een ankerplekje op gaan zoeken en  ben ik  met de rubberbot naar de kant gegaan om in te klaren. Daarna de stad even in geweest waar ik gelijk weer een "vriend" tegen het lijf liep die zei dat zijn moeder mijn was wel wilde doen en hij wees mij voor € 4,-- de weg naar een internetcafé. Ja, er wordt hier veel gebedeld, en daar moet je wel even aan wennen. Daarna weer aan boord gegaan, het gele Q vlaggetje verwijderd en de boot een beetje zoutvrij gemaakt, zwarte autobandvlekken van de boot gepoetst en gezwommen. Het waait sinds vanmiddag hard. Windkracht 7 met vlagen van 8. Heel onrustig, want je ligt niet echt in een haven, maar in een baai, waar de deining van buiten gewoon doorloopt, maar gelukkig wel beschut. 

Woensdag ga ik 4 duiken maken, en de rest van de week het eiland bekijken incl. het buureiland Santo Antao. Ik heb het idee om volgend weekeinde over te gaan steken naar Barbedos.

Die foto van de gestreepte tonijn Ineke, komt er wel. Ze liggen hier gewoon in de kruiwagen op een jute zak, waar je een stukje naar believen af kan laten snijden.