Bermuda 2

Vorige week maandag heb ik lekker een scooter gehuurd en ben bijna overal geweest op het eiland. Ook in  Hamilton , wat echt weer een grote stad is met kades voor vracht en cruiseschepen. Grote gebouwen maar ruim opgezet en schoon en opgeruimd zoals alles hier. Ik ben nog even bij een duikclub langs geweest maar het seizoen is nog niet begonnen. Jammer. 
Bermuda bestaat uit een heel aantal eilandjes die allemaal op een paar na met elkaar verbonden zijn met bruggen. Aan de noordkant is het omringd met een uitgebreide hoeveelheid riffen. Het is wat heuvelachtig maar niet hoog. Toen ik een fiets ging huren wisten ze gelijk dat ik een Nederlander was. Op de fiets is het goed te doen. Er zijn veel gebouwen en forten inclusief kanonnen uit de 17e eeuw en uit de 2e wereldoorlog. De Amerikanen hebben een groot vliegveld aangelegd, waar ze nu dankbaar gebruik van maken, o.a. voor de toeristen, maar ze klagen dat er te weinig komen. Het is dan ook een duur eiland. 5 dollar voor een half volkoren en 10 voor een potje Nutella. Rood paprikaatje 4 dollar, enz. Voor de mensen hier is het bijna niet te doen. Ze produceren bijna niets zelf. Alles word geïmporteerd. 
Op de ankerplek wordt het al wat drukker. Er zijn nog 3 solozeilers, een Fin met 4 vrienden aan boord en 2 catamarans en een aluminium jacht met 3 man aan boord. Tijdens het uitlaten van Jonny zijn hond op een klein eilandje, omdat die nog niet de wal op mocht, zagen we een bbq. staan en een vervallen huisje. Daar hebben we de volgende dag een barbecue  georganiseerd en alle ankerliggers uitgenodigd. Kampvuur erbij, het was erg gezellig en is goed voor de contacten. We waren met 15 man/vrouw en 11 nationaliteiten.
Hier komt nog steeds de ene na de andere depressie over en soms 3 tegelijk. Deze komen steeds recht over Bermuda en dat is niet normaal voor de tijd van het jaar. Ze moeten iets noordelijker overkomen zodat je langs de randen mee kunt liften richting Azoren. Nog geen weer om te vertrekken. Vanaf woensdag schijnt het wat te stabiliseren, maar ook dat is nog niet zeker. Onderwijl worden er allerlei klussen gedaan om de boot weer fit te krijgen. Brandstoffilters vervangen, diverse lekkageplekjes aangepakt, enz. Ik ben er eigenlijk wel aan toe om weer op pad te gaan naar de Azoren. Jonny is inmiddels toch maar vertrokken met zijn hondje en krijgt het nu voor zijn kiezen. Wij wachten nog even met ons vieren. Wij zijn nu met 4 solozeilers en gaan elke avond bij elkaar langs, dan bij de een en dan bij de ander. Dat is erg gezellig. John met een kleine catamaran van 9 meter, Jaap, een oud-loods uit Rotterdam, met een Halberg Rassy en weer een Ollie met een oude Albin Vega van 8.40m. uit 1971. Een enorm guitige ex mosselvisser uit Engeland/Schotland 3 huwelijken en 3 scheidingen achter de rug en nog steeds blij met het leven en zijn boot. Jaap is de weerspecialist en kan je er alles over vertellen. Daar doen wij natuurlijk allemaal ons voordeel mee. Zondag heeft het hard gewaaid. Windkracht 8. Ik heb de ankerketting nog maar wat laten vieren en lig nu met 40 meter op 6 meter diepte. Dat moet genoeg zijn voor een goede nachtrust. We zijn gelukkig allemaal blijven liggen zoals het ook hoort, maar je weet nooit. Naar de kant gaan was pas mogelijk toen de wind wat afnam. Ik heb hier gelukkig goede wifi dus heb me niet verveeld. Ook heb ik een lekkere cake gemaakt, gelezen en wat geklust. Er is altijd wat te doen. Voorlopig ga ik ervan uit dat ik woensdag of donderdagochtend weg kan.